تعصب گروهی فکری چیست (و چگونه آن را تشخیص داده و به چالش بکشیم)

ما همه آنجا بوده ایم. همه ما می‌توانیم نمونه‌ای را به یاد بیاوریم که در آن اعضای گروهی که در میان آنها بودیم، تصمیمی گرفتند که کاملاً درست نبود، اما ما با آن همراهی کردیم زیرا به نظر می‌رسید که گروه تصمیم گرفته بود. این یک مثال کلاسیک از “تفکر گروهی” است. شاید ما آنقدر ترسیدیم که گروه را به چالش بکشیم. شاید سر تکان دادیم چون به نظر راحت تر از اعتراض بودیم. شاید ما به گروه موکول شدیم و فکر کردیم: “خب، گروه بهتر می داند.”

اگر تا به حال عقاید فردی خود را بلعیده اید و احساس می کنید که اجماع راه اصیل تری است، ممکن است علاقه مند باشید که بیاموزید که تفکر گروهی تمایل به جانبداری را به همراه دارد که راه حل های خلاقانه یا نوآورانه را خفه می کند.

گروه فکری چیست؟

ایروینگ جانیس، روانشناس اجتماعی، اولین بار با تحقیقاتی که در سال 1972 انجام داد، تأثیرات موذیانه تفکر گروهی را اثبات کرد و ثابت کرد که یک انگیزه روانی برای اجماع در تصمیم گیری های گروهی وجود دارد. مردم اغلب باورهای شخصی خود را کنار می گذارند تا نظر بقیه گروه را بپذیرند.

چرا؟ پاسخ کوتاه این است که پذیرش نظر گروه یک میانبر یا یک نوع است. وقتی تصمیم می گیریم، تمایل داریم عقل و قضاوت منطقی را کنار بگذاریم. ما ناخودآگاه سعی می کنیم اطلاعات پیچیده را ساده کنیم. به این تعصب گروهی فکر می‌شود. اما این تمایل گاهی منجر به تفسیر نادرست از حقایق یا اطلاعات خاصی می شود که ارائه شده است. و با ناکامی در بررسی واقعیت ها، گاهی اوقات با انتخاب اشتباه همراه می شویم.

بیشتر افراد در گروه ها خواهان هماهنگی هستند. آرا باید “متفق القول” باشد. نظرات مخالف باید خفه شود. برای دستیابی به این انطباق، مردم اغلب نظر خود را کنار می‌گذارند و با ایده‌ای همراه می‌شوند که در واقع فکر می‌کنند بد یا رضایت‌بخش نیست، فقط به این دلیل که اکثریت گروه آن را دوست دارند. اصطلاح دیگری که به درستی برای این گرایش به کار می رود «ذهنیت گله» است. ”

با این اوصاف، گروپ تفکر سوگیری بد نیست. هنگامی که نظرات متفاوت ظاهر می شود، می تواند هر تصمیمی را متوقف کند. گروه‌اندیشی می‌تواند یک گروه را به فراتر از این مانع برای عمل سوق دهد. اما سوال اینجاست که آیا این اقدام درستی است؟

چه زمانی سوگیری گروهی فکری رخ می دهد؟

شکل‌گیری یک اجماع سریع بدون اعمال تفکر کافی، همانطور که در مورد تعصب گروهی فکر می‌شود، می‌تواند پیامدهای زیان‌باری داشته باشد. این نمونه ها را با گروه های زیر در نظر بگیرید:

اعضای هیئت داوران

چند عضو متقاعد کننده – یا حتی یک عضو واحد – می توانند دیگران را برای همراهی با موضع خود در مورد بی گناهی یا گناهکار بودن متهم جلب کنند. از آنجایی که اکثر هیئت های منصفه مشتاق تصمیم گیری هستند تا محاکمه پایان یابد و آنها بتوانند به زندگی روزمره خود بازگردند، همه با اعضای قوی تر همراه می شوند.

اما اگر برخی در ابتدا به شواهد متفاوت نگاه می کردند و نظر دیگری را شکل می دادند چه؟ گرفتار شدن در Groupthink می تواند یک جنایتکار را به خیابان ها بازگرداند – یا یک فرد بی گناه را پشت میله های زندان.

چالش مهندسان شاتل فضایی

پس از سال ها صرف طراحی و ساخت شاتل فضایی چلنجر، مهندسانی که چند ماه قبل از پرتاب آن در 28 ژانویه 1986 شاتل را بررسی کردند، متوجه شدند که قطعات معیوب وجود دارد. آنها به جای گزارش دادن، اجازه دادند پرتاب برای جلوگیری از مطبوعات منفی ادامه یابد. این هواپیما تنها 73 ثانیه پس از بلند شدن بر فراز اقیانوس اطلس منفجر شد و هفت سرنشین آن کشته شدند.

هيئت مدیره

در جلسات هیئت مدیره، که در آن اکثر اعضای هیئت مدیره ترجیح می دهند رای به اتفاق آرا داشته باشند، اعضای دارای نظرات مخالف ممکن است با اکثریت همراه شوند تا دستور کار طبق برنامه و برنامه پیش برود. حتی ممکن است برخی فشار بیاورند تا کسی مخالفت نکند.

بعداً، اگر تصمیم عواقب منفی داشته باشد، صورتجلسه نشان می دهد که همه رای مثبت داده اند، بنابراین نمی توان کسی را به خاطر قضاوت نادرست متمایز کرد و پاسخگو بود.

جلسات بازاریابی

وقتی یک رئیس یا تصمیم گیرنده کلیدی وجود دارد که نظر قوی دارد، برای زیردستانش راحت تر (و امن تر) است که بدون توجه به درک خودشان از کمپین تبلیغاتی، سرشان را تکان دهند و بگویند «بله». درآمد ممکن است از دست برود و در نتیجه سه ماهه ضعیف باشد.

تیم های تحقیقاتی پزشکی

اگر محققان پزشکی تصمیم بگیرند که داده‌های مهمی را که به نتایج کمتر از مطلوب نشان می‌دهند، نادیده بگیرند، سوگیری گروه‌اندیشی می‌تواند تأثیر مضری داشته باشد. به ویژه، شرکت‌های دارویی که سعی می‌کنند نشان دهند که یک دارو هم بی‌خطر و هم مؤثر است، تحت فشار قرار می‌گیرند تا دارو را در سریع‌ترین زمان ممکن به بازار عرضه کنند تا محصول را به سود تبدیل کنند.

کشف شواهدی از تفکر گروهی

گروه‌اندیشی معمولاً در موقعیت‌هایی انجام می‌شود که در آن زمان، عامل هزینه یا اختلاف قدرت وجود دارد، زیرا افراد تمایل بیشتری به حفظ صلح دارند تا ارائه نظرات یا شواهد مخالف. آنها به گروه موکول می‌کنند تا شرایطی را که در آن صحبت کردن می‌تواند تهدیدی واقعی برای معیشت خود و اعتبار گروه باشد، پشت سر بگذارد.

ما انسان‌ها به‌عنوان حیوانات اجتماعی، تمایل داریم که خود را با گروه تطبیق دهیم، و بنابراین به شبهات بی‌اعتنایی می‌کنیم (یا نمی‌توانیم آنها را به اشتراک بگذاریم) تا از وحدت گروه جدا نمانیم. علاوه بر این، ما نمی‌خواهیم اعتراضی که به اشتراک می‌گذاریم باعث شود دیگران با ما به عنوان یک رانده رفتار کنند. به همین دلیل، گروه‌اندیشی اغلب در میان گروه‌های مرتبط‌تر وارد بازی می‌شود.

نتایج گروه‌اندیشی

در این مواقع که با مشکلات به ظاهر غیرقابل حل زیادی روبرو هستیم، بیش از هر زمان دیگری به ایده ها و راه حل های ابداعی نیاز داریم. با این حال، با توجه به اینکه Groupthink بحث‌های حل مسئله ما را هدایت می‌کند، و باعث می‌شود اعضای گروه خودسانسوری کنند یا با مصلحت‌ترین راه حل همراهی کنند، اجازه نمی‌دهیم بهترین تفکر ما ریشه‌دار شود.

هزینه‌های Groupthink از نظر کاهش تفکر جدید و بدیع – نه به ذکر دقیق – منجر به متوسط ​​بودن و حل مشکلات ضعیف می‌شود. اطلاعات ضروری در احترام به اجماع نادیده گرفته می شود. علاوه بر این، راه‌حل‌های واقعاً مفید ممکن است در نظر گرفته نشوند، زیرا باعث ایجاد مقاومت می‌شوند.

به‌علاوه، گروه‌اندیشی اغلب به جای اجازه دادن و ترکیب دیدگاه‌های گوناگون و متفاوت، وضعیت موجود را ارتقا می‌دهد. کنار گذاشتن دیدگاه های کسانی که تمایل به به حاشیه راندن دارند، تنها مفروضات قدیمی و شیوه های منسوخ تفکر را تداوم می بخشد.

یکی از جنبه‌های مخرب تعصب گروه‌اندیشی این است که به خودمان اجازه می‌دهیم به هر طریقی که گروه تمایل دارد غرق شویم و اعتماد به ایده‌های خود را از دست بدهیم. در بدترین حالت، Groupthink به ما این امکان را می دهد که از نظر ذهنی تنبل باشیم. ما مانند زامبی‌های بی‌مغز رفتار می‌کنیم که در وقف فکر به اعمال خود ناتوان هستیم.

چگونه از فکر گروهی اجتناب کنیم

برای دعوت به بحث‌های سازنده‌تر برای مبارزه با گروه‌اندیشی تلاش کنید. از این نکات استفاده کنید تا اجازه دهید ایده های جدید ظاهر شوند و تصمیم گیری را بهبود ببخشید.

1. از کسی بخواهید که نقش وکیل شیطان را بازی کند.

به خصوص اگر فردی دارید که اغلب به عنوان یک مخالف صریح عمل می کند، مطمئن شوید که ایده های این عضو گروه را در نظر بگیرید. یا به نوبت نقش را بازی کنید تا گروه زمان زیادی را برای بیان هرگونه مخالفت یا جایگزینی در اختیار بگذارد.

2. از بازخورد اعضای درونگراتر اطمینان حاصل کنید.

اگر اعضای پر سر و صداتر – یا یک رهبر قاطعانه – گروه تمایل دارند بر بحث مسلط شوند، یک قانون اساسی را معرفی کنید که به اعضای محتاط تر گروه امکان می دهد ایده های خود را بیان کنند. این ممکن است کمی درایت نیاز داشته باشد، به خصوص اگر در پاسخ به یک رهبر زورمند باشد که ترجیح می دهد به جای تسلیم شدن در مقام پاپ باشد. در این صورت پیشنهاد را به صورت خصوصی مطرح کنید.

3. قبل از نهایی کردن تصمیمات بزرگ، زمان رد را بسازید.

قبل از هر تصمیم مهم، یک جلسه بررسی برنامه ریزی کنید. به اعضای گروه فرصت دهید تا آنچه را که شنیده اند هضم کنند و فرصتی برای بیان هرگونه شک و تردید جدید یا باقی مانده فراهم کنید. در برابر وسوسه فرونشاندن چالش ها به عقیده غالب مقاومت کنید.

4. اعضای نظرسنجی قبل از جلسه گروه.

از یک برنامه نظرسنجی استفاده کنید، مانند میمون نظرسنجی، برای اینکه بفهمید اعضا قبل از جلسه کجا ایستاده اند. سعی کنید گزینه‌های جایگزین ارائه دهید، طیف‌هایی از موافقت یا مخالفت (مخالف با بله یا خیر) را برای سنجش سطح همسویی ارائه دهید، و اجازه سؤالات و نظرات را بدهید. پاسخ‌ها را برای گروه منتشر کنید و از نتایج برای شروع بحث خود استفاده کنید.

5. دعوت از کارشناسان خارجی را در نظر بگیرید

با یکی از اعضای بازنشسته شرکت خود تماس بگیرید که دیگر وفاداری ندارد اما دانش فنی مناسبی دارد. از کارشناس بخواهید که در یک بحث بنشیند و سپس در مورد ایده های بیان شده بازخورد ارائه دهد.

یک ناظر بی‌طرف در موقعیت بهتری قرار می‌گیرد تا راه‌حل‌هایی را که از طریق Groupthink به دست می‌آیند سوراخ کند تا اینکه مبتنی بر اطلاعات و واقعیت‌های اساسی باشد.

خط پایین

جامعه بر دانشگاهی بودن تاکید دارد، اما وقتی خطرات زیاد است، بهتر است بدون قید و بندهای ذهنی فکر کنیم.

اگر نظر معتبر یا دیدگاه متفاوتی دارید، صحبت کنید. وقتی نظرات متفکرانه ای ارائه می دهید، به این معنی نیست که به مواضع دیگران بی احترامی می کنید، بلکه اهمیت می دهید که بهترین، خلاق ترین و سنجیده ترین ایده ها، ایده هایی هستند که عملی می شوند.

اعتبار عکس ویژه: TienDat Nguyen از طریق unsplash.com