سازگاری با خطر سیل: شواهدی از شهرهای جهانی

سیل های بزرگ در هند و استرالیا در سال 2022 بار دیگر توجه را به ظرفیت مخرب بلایا جلب کرده است. تغییرات آب و هوایی به احتمال زیاد فراوانی و شدت این شوک ها را افزایش می دهد. در عین حال، توانایی مقابله با بلایا در مکان ها و در طول زمان بسیار متفاوت خواهد بود. شرایط زندگی خانوارها در هند با استرالیا بسیار متفاوت است. در هند، بخش بزرگی از خانوارهای شهری در محله های فقیر نشین در دامنه تپه ها یا سایر مناطق ناامن زندگی می کنند. تأثیر بلایای مشابه برای دو کشور متفاوت خواهد بود. با توجه به اینکه اکثریت مردم در سراسر جهان اکنون در شهرها زندگی می کنند، اندازه گیری آسیب پذیری و ظرفیت سازگاری چنین مناطق تولیدی در برابر بلایا مهم است.

شهرهای کشورهای در حال توسعه بیشتر آسیب می بینند

تحقیقات در مورد تأثیر آب و هوای شدید پیش بینی می کند که جهان در حال توسعه، به ویژه جمعیت های فقیر و آسیب پذیر، به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار خواهند گرفت (Mendelsohn et al. 2000, Mendelsohn et al. 2006, Tol 2009).

در مقاله جدیدمان (گاندی و همکاران 2022)، از داده‌های مربوط به سیل برای 9468 شهر در 175 کشور استفاده می‌کنیم تا تأثیر متفاوت سیل را بر شهرهای کشورهای با درآمد بالا و پایین بررسی کنیم. ما داده های ماهانه نور شب (VIIRS) را برای این شهرها از سال 2012 تا 2018 با مجموعه داده جهانی از بلایای جغرافیایی کدگذاری شده ترکیب می کنیم. شکل 1 نشان می دهد که پس از وقوع سیل، چراغ های شب می افتند و سپس بهبود می یابند. سیل از طریق قطعی موقت برق، اختلال در خدمات ضروری، آسیب به اموال و تعطیلی موقت ادارات و کارخانه ها، زندگی را در شهرها مختل می کند. اینها در نورهایی که در شب دیده می شوند منعکس می شوند (Kocornik-Mina et al. 2016).

شکل 1 چراغ های شب قبل و بعد از سیل در چنای، هند: 2015–16

توجه داشته باشید: چنای بین نوامبر و دسامبر 2015 از سیل های بزرگ رنج برد.

ما آزمایش می‌کنیم که آیا شهرهایی که در سال‌های 1970 تا 2010 با سیل‌های مکرر مواجه می‌شوند (که به عنوان شهرهای خطرناک شناخته می‌شوند) تعداد تلفات کمتری بر اثر سیل داشته‌اند یا خیر. ما فرض می کنیم که شهرهایی که با سیل های مکرر مواجه شده اند، خود را با تخریب های ناشی از حوادث سیل سازگار می کنند و انعطاف پذیرتر می شوند.

ما شواهدی از چنین سازگاری برای شهرهای پرخطر در کشورهای پردرآمد پیدا کردیم. این شهرها در سال های 2010 تا 2018 شاهد مرگ و میر کمتری در هر فاجعه بودند. در مقابل، شهرهای کشورهای کم درآمد که در گذشته سیل های مکرر را تجربه کرده بودند، شاهد مرگ و میر بیشتری در هر فاجعه بودند. از این رو، شهرهای کشورهای توسعه یافته در کاهش تخریب های انسانی ناشی از سیل موفق تر بوده اند.

شکل 2 آمار مرگ و میر در شهرهای کشورهای پردرآمد و کم درآمد

یادداشت: دایره های سیاه تخمین ضرایب را نشان می دهند که رابطه بین تعداد رویدادهای شدید بارندگی (1970-2010) در شهرها در مورد مرگ و میر در هر فاجعه (2010-2018) را برای شهرهای کم درآمد، پردرآمد و همه کشورها نشان می دهد. . ضرایب سمت راست 0 در محور x نشان دهنده رابطه مثبت و ضرایب سمت چپ 0 نشان دهنده رابطه منفی است. خطوط چین فاصله اطمینان 95% را نشان می دهد. نتایج و توضیحات کامل در جدول 3 در گاندی و همکاران موجود است. (2022).

ما همچنین مستند می کنیم که شهرهای کشورهای در حال توسعه نسبت به شهرهای کشورهای توسعه یافته آسیب اقتصادی کوتاه مدت بیشتری را به دلیل سیل متحمل می شوند. ما متوجه شدیم که به طور متوسط، سیل منجر به کاهش میانگین نور شب در شهرها تا حدود 3٪ می شود. در نهایت، متوجه شدیم که بهبود در کشورهای با درآمد بالا نسبت به کشورهای کم درآمد سریعتر است. شهرهای کشورهای پردرآمد شاهد هستند که فعالیت های اقتصادی در یک ماه به سطح قبل از سیل می رسد، در حالی که بهبود کامل در شهرهای کشورهای کم درآمد دو ماه طول می کشد.

شکل 3 تاثیر سیل بر روشنایی شب در شهرهای کشورهای پردرآمد و کم درآمد

یادداشت: دایره های سیاه تخمین ضرایب را نشان می دهد که رابطه بین سیل و نور شب را برای شهرهای کم درآمد، پردرآمد و همه کشورها نشان می دهد. ضرایب سمت راست 0 در محور x نشان دهنده رابطه مثبت و ضرایب سمت چپ 0 نشان دهنده رابطه منفی است. خطوط چین فاصله اطمینان 95% را نشان می دهد. نتایج و توضیحات کامل در جدول 5 در گاندی و همکاران (2022) موجود است.

سازگاری با شوک های سیل

سرمایه‌گذاری‌های سازگاری می‌تواند منعکس‌کننده انتخاب‌های افراد، مانند مهاجرت به مکان امن‌تر، یا توسط دولت‌ها، مانند سرمایه‌گذاری در برنامه‌ریزی کاربری زمین و زیرساخت‌های حفاظتی باشد. ادبیات نوظهور علل و پیامدهای چنین راهبردهایی را بررسی می کند. مهاجرت به خارج از مکان های پرخطر یک استراتژی کلیدی است (Desmet et al. 2018)، همانطور که در مورد مناطق آسیب دیده از گردباد (Boustan et al. 2012) و طوفان ها (Strobl 2011) در ایالات متحده یافت شده است.

با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که کمک های دولتی پس از فاجعه (Henket at al. 2022) یا هزینه های بالای مرتبط با مهاجرت در کشورهای کم درآمد (Cattaneo و Peri 2016، Peri و Sasahara 2019) مردم را از نقل مکان به مکان های امن تر منصرف می کند. Kocornik-Mina و همکاران با استفاده از مجموعه داده‌ای از سیل‌های بزرگ عمدتاً در کشورهای در حال توسعه. (2016) دریافتند که فعالیت اقتصادی به مناطق امن منتقل نمی شود. مطالعه ما همچنین هیچ شواهدی مبنی بر کاهش رشد جمعیت در شهرهای کشورهای کم درآمدی که در گذشته با سیل مکرر مواجه بودند، پیدا نکرد.

مکان‌های غنی‌تر که منابع و زیرساخت‌های مقابله با بلایا را دارند، انعطاف‌پذیرتر هستند. با استفاده از تولید ناخالص داخلی شهرها، متوجه می‌شویم که در داخل همان کشور، شهرهای پردرآمد و با درآمد متوسط، آسیب‌های اقتصادی کوتاه‌مدت کمتری در پیامدهای سیل نسبت به شهرهای کم‌درآمد متحمل می‌شوند. این شواهد در سطح شهر مربوط به دوره بین سال‌های 2012 و 2018 این ادعا را تایید می‌کند که بهره‌وری اقتصادی نقشی علی در کاهش آسیب‌های ناشی از ضربات شدید مادر طبیعت بازی می‌کند.

عوامل دیگر – مانند سرمایه گذاری در اقدامات حفاظتی در برابر سیل مانند سیلاب ها و سدها یا کیفیت نهادهای سیاسی یک کشور – احتمالاً در کاهش تأثیر سیل نقش دارند. برای 3820 شهر در چین، هند، مکزیک و ایالات متحده، ما از مجموعه داده‌های جغرافیایی از سدهای بزرگ استفاده می‌کنیم و مشخص می‌کنیم که کدام شهرها در 100 کیلومتری پایین دست سد قرار دارند و بنابراین حداقل توسط یک سد محافظت می‌شوند. ما متوجه شدیم که شهرهای محافظت شده توسط سدها، نسبت به شهرهایی که چنین حفاظتی ندارند، اختلالات کمتری در فعالیت اقتصادی، همانطور که با نور شب هنگام سیل اندازه گیری می شود، مشاهده می کنند.

نتیجه

سیل یک نوع مهم از بلایای طبیعی است که چالش های اساسی در تعیین جغرافیای مناطقی که واقعاً سیل می شوند ایجاد می کند. ما زمان و تلاش خود را برای ایجاد یک مجموعه داده پانل شهر جهانی استاندارد که شامل تمام رویدادهای اصلی سیل برای 9468 شهر در 175 کشور است، صرف کردیم.

با استفاده از یک چارچوب مطالعه رویداد، ما مستند می کنیم که چگونه تعداد تلفات ناشی از سیل و فعالیت های اقتصادی (که توسط نور در شب اندازه گیری می شود) تحت تأثیر چنین شوک هایی قرار می گیرند. کار تجربی جدید ما از این ادعا پشتیبانی می‌کند که توسعه اقتصادی نقش اصلی را در تقویت انعطاف‌پذیری آب و هوا ایفا می‌کند. کیفیت مسکن و مصرف مسکن افراد فقیر در مقابل افراد ثروتمندتر، یک کانال برای توضیح نقش درآمد در ایزوله کردن فرد از ریسک ارائه می دهد (بروکنر 2013).

ما همچنین جهتی را برای تحقیقات بیشتر ترسیم می‌کنیم تا تعامل بین استراتژی‌های خصوصی حفاظت از خود، بیمه بازار، اقدام دولت در قالب سرمایه‌گذاری در کالاهای عمومی محلی، و بیمه عمومی را مشخص کنیم که در نهایت میزان قرار گرفتن مردم در معرض تغییرات آب و هوایی را تعیین می‌کند. بلایا

منابع

بوستان، LP، ME Kahn و PW Rhode (2012)، “حرکت به سطح بالاتر: واکنش مهاجرت به بلایای طبیعی در اوایل قرن بیستم”، بررسی اقتصادی آمریکا 102: 238-44.

بروکنر، JK (2013)، “زاغه ها در کشورهای در حال توسعه: شواهد جدید برای اندونزی”، مجله اقتصاد مسکن 22 (4): 278-90.

Cattaneo، C و G Peri (2016)، “واکنش مهاجرت به افزایش دما”، مجله اقتصاد توسعه 122: 127-46.

Desmet، K، DK Nagy و E Rossi-Hansberg (2018)، “Adapt or be flooded”، VoxEU.org، 2 اکتبر.

گاندی، اس.

Kocornik-Mina، A، T McDermott، G Michaels and F Rauch (2016)، “آیا سیل فعالیت های اقتصادی را به مناطق امن تر منتقل می کند؟”، VoxEU.org، 21 ژانویه.

مندلسون، آر، دینار و ال ویلیامز (2006)، “تأثیر توزیعی تغییرات آب و هوا بر کشورهای ثروتمند و فقیر”. محیط زیست و اقتصاد توسعه 11: 159-78.

مندلسون، R، W Morrison، ME Schlesinger و NG Andronova (2000)، “تأثیرات بازار خاص کشور از تغییرات آب و هوا”، تغییرات اقلیمی 45: 553-69.

پری، جی، و ساساهارا (2019)، “تأثیر گرمایش جهانی بر مهاجرت روستایی به شهر: شواهدی از داده های بزرگ جهانی”، NBER Working Paper 25728.

استروبل، ای (2011)، “تأثیر رشد اقتصادی طوفان ها: شواهد از شهرستان های ساحلی ایالات متحده”، بررسی اقتصاد و آمار 93: 575-89.

Tol، RS (2009)، “اثرات اقتصادی تغییرات آب و هوا”، مجله چشم انداز اقتصادی 23: 29-51.