حزب کارگر چقدر می تواند در انتخابات متعهد شود و در عین حال معتبر بماند؟ | کار یدی

بدیهی است که کیر استارمر می خواهد با ایده های درخشان خود با انتخابات سال آینده مبارزه کند که امیدوار کننده است و رای دهندگان را مشتاق می کند – اما مردم چقدر از او انتظار خواهند داشت که بریتانیا را متحول کند؟ و زمانی که زیرساخت ها و خدمات در چنین وضعیت نامطلوبی قرار دارند، واقعاً چقدر در یک دوره قابل تحویل است؟

نویدبخش مناطق مرتفع نور خورشید و 350 میلیون پوند در هفته برای NHS برای کمپین مرخصی در همه پرسی برگزیت کارآمد بود و دلها را به خود جلب کرد. بوریس جانسون همچنین در سال 2019 کمپین خوش‌بینی کورکورانه‌ای را آغاز کرد و وعده ساخت 40 بیمارستان دیگر و عدم افزایش نرخ بیمه ملی را داد.

اما پس از رسوایی‌های متعدد، بحران هزینه‌های زندگی، وعده‌های ناقص و دو نخست‌وزیر دیگر، اکنون فضای عمومی بدبینانه‌تر شده است. به همین دلیل است که سران عاقل تر و دست های پیر در حزب کارگر به سختی در مورد امیدوار کردن بیش از حد در مانیفست انتخاباتی محتاط هستند.

آن‌ها می‌دانند که پولی برای تزریق هنگفت به خدمات عمومی بدون سرکوب قوانین مالی که خود تحمیلی طراحی شده‌اند تا کارگر را در اقتصاد قابل اعتماد جلوه دهد، وجود ندارد.

و آن‌ها به خوبی می‌دانند، همانطور که در گزارش IPPR به تفصیل آمده است، بیش از یک ترم طول می‌کشد تا موارد عقب‌افتاده در NHS، خدمات دادگاه، دستاوردهای مدارس، و سایر حوزه‌های خدمات عمومی مانند نیروی مرزی و افسران زندان برطرف شود.

مانند دیوید کامرون در سال 2010، لفاظی حزب کارگر تماماً در مورد رفع مشکلات ناشی از محافظه‌کاران است، تنها با مجموعه‌ای از پیشنهادات با هزینه‌های کلان برای جلب رأی‌دهندگان در زمینه‌هایی از مراقبت از کودکان تا خانه‌سازی.

مشکل در این است که آیا رای دهندگان انتظارات واقع بینانه ای در مورد سرعت رفع مشکلات بریتانیا خواهند داشت یا خیر.

زبانی که در حال حاضر توسط حزب استفاده می‌شود، زبانی است که در مورد 13 سال حکومت نادرست محافظه‌کاران «ورق زدن» است. این کاملاً از صفر شروع نمی‌شود، اما یکی از اعضای حزب می‌گوید که رای‌دهندگان باید این تصور را داشته باشند که محافظه‌کاران خدمات عمومی را با خاک یکسان کرده‌اند و بازسازی روند کندی خواهد بود. این پیام همچنین باید توسط حزب کارگر منتشر شود که تغییر با بودجه محدود انجام خواهد شد.

متفکران بزرگ حزب کارگر می‌دانند که حزب باید نوآوری کند و از اصلاحات دوری نکند، و احتمالاً اگر بخواهد خدمات عمومی به وضعیت مناسب مطابق با خواسته‌های رای‌دهندگان بازگردد، پول قابل توجهی نیز صرف خواهد کرد.

برخی از ایده‌های IPPR برای بازسازی خدمات عمومی احتمالاً بحث‌برانگیز هستند، که برجسته‌ترین آنها پیشنهاد پذیرش هوش مصنوعی برای صرفه‌جویی میلیاردها پوند و بازآموزی کسانی است که در نتیجه شغل‌شان غیرضروری می‌شود. این احتمالاً برای بسیاری از اعضای جنبش سندیکایی و برخی در حزب دشوار خواهد بود. ایده های دیگر شامل تغییر هزینه های عمومی از بیمارستان ها به پیشگیری و مراقبت اجتماعی است.

بعید است که چنین پیشنهادهایی برنده رای بزرگ باشند، اما هدف، یک بخش عمومی اصلاح شده است که برای درازمدت نتیجه دهد. برخی می گویند هر گونه امیدواری بیش از حد وحشیانه فقط برای حزب کارگر برای مبارزه برای دور دوم به مشکل تبدیل می شود، اما دیگر استراتژیست های حزب کارگر معتقدند که حزب باید با وعده های معتبر شروع کند و شهرت خود را حفظ کند.

اقدام متعادل کننده برای حزب کارگر، لحنی از امید و اعتماد به نفس، همراه با وعده تغییرات کافی برای وسوسه کردن رأی دهندگان برای دادن فرصت به آنها – در حالی که خود را به عنوان معجزه گر معرفی نمی کنند، ایجاد می کند.