فشار دادن دکمه ها: من به پارک موضوعی نینتندو ژاپن رفتم – و این یک رویای کودکی بود که به حقیقت پیوست | بازی ها

منمن همیشه در مورد تلاقی بازی ها و زندگی واقعی نوشته ام – اینجاست که داستان های جالب اغلب پیدا می شود – اما بندرت این فرصت را پیدا می کنم که این کار را به معنای واقعی کلمه این هفته انجام دهم. دیروز از پارک موضوعی یونیورسال استودیو در اوزاکا بازدید کردم، جایی که دنیای ماریو در دنیای واقعی بازسازی شده است. از یک لوله تار سبز عبور می‌کنید و وقتی از آن طرف بیرون می‌آیید، از قلعه پرنسس هلو بیرون می‌آیید، به یک منظره ماریو با رنگ اصلی و شلوغ ظاهر می‌شوید، تماماً چمن سبز، بلوک‌های زرد و آجر قهوه‌ای، با موجودات در حال حرکت به عقب و در سراسر سواحل بلوک های علامت سوال و خمیازه خمیازه قلعه Bowser در سراسر راه.

فکم افتاد از زمانی که این پارک موضوعی نینتندو افتتاح شد، برای دیدن این پارک موضوعی نینتندو جان می‌دادم، اما آمادگی نداشتم که چقدر تاثیرگذار باشد که به جلوه‌ای فیزیکی از رویاهای هشت ساله‌ام قدم بگذارم. Super Mario World به گونه ای ساخته شده است که وقتی در آنجا هستید نمی توانید دنیای بیرون را ببینید و به شما کمک می کند تا در فانتزی ناپدید شوید.

در بازی Super Mario World سه سواری وجود دارد. اولین مورد یک تمرین گشت و گذار روی ریل است که در آن با یوشی در اطراف پارک سوار می شوید و به خوبی از تمام جزئیات دیدن می کنید (من چند Pikmin مخفی را مشاهده کردم). دومی یک مسابقه ماریو کارت واقعیت افزوده است، که در آن، پس از عبور از صف در قلعه Bowser’s، یک کارتینگ چرخان شما را در اطراف یک مسیر می برد و شما به سمت Bowser و زیر دستانش گلوله شلیک می کنید. (افسوس که واقعاً نمی‌توانید آن را هدایت کنید.) و سومین سواری شما را مجبور می‌کند در اطراف پارک بدوید و بازی‌های کوچکی انجام دهید تا کلیدها را به دست آورید، پس از آن با Bowser Jr در یک رویارویی روبرو می‌شوید. سایه شما روی صفحه نمایش داده می‌شود، می‌پرید، اردک می‌کشید و دست‌هایتان را تکان می‌دهید تا قدرت‌ها را جمع‌آوری کنید و از Bullet Bills اجتناب کنید. کینکت، دوربین حسگر حرکت Xbox را به خاطر دارید؟ همینطور است.

شخصی از استودیو یونیورسال مرا راهنمایی کرد، به این معنی که می‌توانم از صف‌ها بگذرم – در غیر این صورت یک یا دو ساعت برای هر یک از این سواری‌ها منتظر بودم. این استاندارد برای پارک‌های موضوعی است، اما بدیهی است که برای بازی‌های ویدیویی استاندارد نیست، که معمولاً نوید سرگرمی فوری را می‌دهند (سرعت دانلود و به‌روزرسانی گسترده فایل‌ها اجازه می‌دهد). اما من فکر نمی کنم که طرفداران ماریو نیازی به سواری برای گرفتن یک ضربه از حضور در این فضا داشته باشند. مانند مجموعه های ماریو لگو، Super Nintendo World با طراحان بازی خود نینتندو طراحی شده است، بنابراین پارک به طرز شگفت آوری تعاملی است. یک مچ بند بخرید و می‌توانید بلوک‌ها را بکوبید و آرم‌های مخفی ماریو را پیدا کنید، که باعث می‌شود برچسب‌هایی روی یک برنامه کراوات دریافت کنید. و مغازه های تجاری کاملاً خطرناک هستند: استاندارد تات مارک در ژاپن است فوق العاده بالا، و ین در برابر پوند در حال حاضر ضعیف است، بنابراین من آنقدر چیزهایی را ترک کردم که انگار ماریو در اتاق هتل من ریخته است.

همانطور که مردم برای دیزنی به اورلاندو می روند، برخی از گردشگران به طور خاص برای Super Nintendo World به ژاپن سفر می کنند. این یک چیز قدرتمند است که ببینیم داستان های محبوب زندگی می کنند. و ما مطمئناً موارد بیشتری را خواهیم دید: در طول رویداد شب های ترسناک هالووین در یونیورسال اورلاندو ریزورت، خانه ای جن زده با مضمون The Last of Us وجود داشت که در آن بازیگران انسانی نقش کلیک کنندگان، جوئل و الی را بر عهده داشتند. نیل دراکمن، یکی از خالقان سریال، زمانی که اخیراً از آن بازدید کرد، بیش از هرکس دیگری از این موضوع هیجان زده به نظر می رسید. “من دقیقاً مثل خدای من، در بازی هستم. شما می توانید استدلال کنید که بازیکنان در حال حاضر در بازی هستند … اما آنها آن را از طریق یک قاب دو بعدی روی دیوار خود می بینند. اگر آن قاب را بشکنی، و حالا در محاصره اش باشی، و بتوانی آن را لمس کنی، حسش کنی، بو کنی؟»

تشابهات بین طراحی پارک موضوعی و طراحی بازی زمانی که در فضایی با مضمون بازی های ویدیویی هستید بسیار مشهود می شود. معماران پارک‌های موضوعی و معماران سطوح بازی‌های ویدیویی بر جزئیات بصری و داستان‌سرایی محیطی تکیه می‌کنند تا مردم را راهنمایی کنند، چشمانشان را به مکان‌های مناسب بکشانند و آنها را در تجربه غوطه‌ور کنند. هر دو نیاز به تعلیق خاصی از ناباوری دارند و باید با انتخاب های متفکرانه و عمدی آن را تشویق کنند. وقتی قلعه‌ای دیزنی را می‌بینید که به چشم‌اندازی نگاه می‌کند و می‌خواهید به سمت آن بروید، این از روی طراحی است.

بازسازی هاگوارتز هری پاتر توسط استودیوی یونیورسال ژاپن در مسیری طولانی و پرپیچ و خم، پوشیده از درختان با دقت قرار گرفته و دهکده هاگزمید است – من را به یاد بسیاری از آن «دالان های بارگیری» انداخت که در Tomb Raider اخیر تأثیر زیادی داشتند. سه گانه یا خدای جنگ، جایی که شما می بینید که در یک شکاف باریک فشار می آورید یا برای چند دقیقه در یک غار پرسه می زنید در حالی که بازی دیوانه وار ساختمان عظیم یا چشم انداز زیبایی را که می خواستید در آن ظاهر شوید بارگیری می کرد.

خلاقیت‌های بازی‌های ویدیویی و خلاقیت‌های پارک موضوعی که با هم کار می‌کنند، ترکیبی طلایی در دنیای Super Nintendo است. هر دو در کار طراحی و ساخت سرگرمی هستند. من به شدت توصیه می‌کنم اگر فرصتی برای رفتن داشتید، از آن بازدید کنید، و با توجه به اینکه به راحتی محبوب‌ترین منطقه کل پارک بود، انتظار دارم تا مدت‌ها شاهد تلاش‌های بیشتری در پارک موضوعی بازی‌های ویدیویی باشیم. در همین حال، من اکنون مجذوب پارک های موضوعی بازی های ویدیویی دیگر شده ام، مانند جزیره دراگون کوئست، بخش سونیک پارک تفریحی اودایبا، پارک موضوعی گمشده پوکمون که در سال 2005 در ناگویا وجود داشت، و پارک نیمه مخفی. تجربه پارک طبیعی پوکمون که در حال حاضر در توکیو در حال اجرا است. عالی – من واقعاً به علاقه ویژه گران قیمت دیگری نیاز داشتم.

چه چیزی بازی کنیم

با حفظ موضوع این هفته، سرگرمی پروازهای طولانی مدت من بود بازی RPG سوپر ماریو، بازسازی یک اسپین آف به آرامی عجیب ماریو در سال 1996 که در اصل در اروپا منتشر نشده بود. برای من در کودکی جایگاهی اسطوره ای داشت. من بالاخره در نوجوانی آن را بازی کردم، و یک نسخه SNES وارداتی گران قیمت را ردیابی کردم. با این حال، اکنون می توانید به سادگی این بازسازی را دانلود کنید.

این کار به زیبایی انجام شده است، و جلوه‌های بصری تقریباً به سبک بازی اصلی را به زیبایی مینیاتوری-اسباب‌بازی تبدیل می‌کند، و یادگاری جالب از زمانی است که نینتندو با فرنچایزهای اصلی خود آزادتر بود و به توسعه‌دهندگان دیگر (در این مورد Square Enix) اجازه می‌داد این کار را انجام دهند. چیزهای عجیب و غریب با آنها شوخی‌های شخصیت‌های بازیگوش غیرنینتندو، مکان‌های عجیب و غریب، نبردهای نوبتی کمی دشوار است. این همچنین می‌تواند اولین RPG خوبی برای بچه‌های هشت ساله یا بزرگ‌تر باشد که می‌خواهند از پلتفرمرهای ماریو به چیزی متمرکز بر روایت فارغ‌التحصیل شوند.

موجود در: نینتندو سوییچ
زمان بازی تخمینی: 20 ساعت

چه بخوانیم

• چقدر ناز است تریلر استاپ موشن آینده نتفلیکس سری پوکمون، دربان پوکمون? من نمی توانم آن را تحمل کنم.

• Valve شاهکار علمی-تخیلی همیشه درخشان را ارائه کرده است نیمه عمر برخی از توجه دیرینه برای بیست و پنجمین سالگرد آن، سازگاری آن با Steam Deck، انتشار یک مستند و حتی ایجاد نقشه های چند نفره جدید برای آن.

• من از این مقاله نوستالژیک و روشنگر نویسنده کارمن ماریا ماچادو در مورد آن بسیار لذت بردم یک گیمر مادام العمر بودنو معنای به اشتراک گذاشتن آنها با دیگران چیست – او ویراستار مجموعه جدیدی از مقالات درباره بازی های ویدیویی از نویسندگان داستانی است، به نام Critical Hits: Writers on Gaming and the Alternate Worlds We inhabit.

• آخرین ما قسمت دوم در حال بازسازی است. با وجود اینکه عالی است، این بازی ای نیست که بخواهم دوباره آن را بازی کنم، اما شاید موفقیت سریال تلویزیونی باعث شد تا انتشار مجدد آن اجتناب ناپذیر باشد.

چه چیزی را کلیک کنید

بلوک سوال

این هفته به سوالی پاسخ نمی‌دهم زیرا هنوز در سفر هستم، اما لطفاً سؤالات خود را در مورد همه چیزهای بازی‌های ویدیویی – یا هر بازخورد دیگری که برای خبرنامه دارید – با پاسخ دادن به این ایمیل ارسال کنید. من (تقریبا) همه چیزهایی را که از راه می گذرد می خوانم، و این یکی از نکات برجسته هفته من است. در اینجا یک ایمیل اخیر از خواننده است کارول برای نشان دادن آن نکته:

“کزا، من می خواهم استدلال کنم که نسل اول گیمرها وارد دهه 40 و 50 سالگی نمی شوند! به عنوان یک زن 67 ساله که از زمانی که پدرش چندین دهه پیش یک آتاری خریده است، گیمر بوده و هر روز به بازی کردن ادامه می دهد، می خواهم به این نکته اشاره کنم که گیمرهای اصلی در 60 سالگی خود هستند.s یا بزرگتر من و شوهر 73 ساله ام PS5، Xbox One و Switch دارید. من 250 هستم-به اضافه ساعت‌ها به TOTK می‌روید و دلیلی برای عجله برای اتمام آن نمی‌بینید. بازی بخش بزرگی از زندگی من بوده است و من همیشه به شوخی گفتم که من‘ll تا روزی که من بمیرم، در خانه پیرمردها با شادی مشغول بازی باشم. من کاملاً معتقدم که بازی کردن به کند کردن پیری شناختی کمک می‌کند، و همچنین به حفظ هماهنگی دست و چشم، مهارت‌های حل مسئله و غیره کمک می‌کند. همیشه وقتی مردم از فهمیدن اینکه من یک گیمر هستم شوکه می‌شوند، خوشحال می‌شوم.. حدس می زنم آنها از من انتظار دارند که روی صندلی گهواره ای بنشینم و بافندگی کنم و نمایش های بازی را تماشا کنم تلویزیون به جای جنگیدن از طریق Horizon Zero Dawn.

من تمام زندگی بزرگسالی ام را انتظار کشیده ام تا بتوانم تمام روز را بدون احساس گناه بازی کنم، بازنشستگی چیز شگفت انگیزی است! با کی شوخی می کنم، هیچ وقت در مورد زمانی که صرف بازی می کنم احساس گناه نکرده ام!»

اگر سؤالی در مورد بلوک سؤال دارید – یا هر چیز دیگری که در مورد خبرنامه می‌توانید بگویید – پاسخ را بزنید یا به ما ایمیل بزنید: [email protected].