میدان نفتی عظیم جدید محافظه‌کاران یک فحاشی اخلاقی است – اما Rosebank هنوز هم می‌تواند متوقف شود | کارولین لوکاس

«تیریشی سوناک هفته گذشته در سخنرانی ویرانگر آب و هوا از خیابان داونینگ گفت: او فقط شروع است. مطمئناً این تازه شروع بود، زیرا امروز، دولت حفاری در Rosebank، بزرگترین میدان نفتی توسعه نیافته در دریای شمال را تحریم کرده است.

این فقط 14 ماه پس از گرم ترین روز بریتانیا، در ژوئیه 2022. در همان ماه، دادگاه عالی استراتژی صفر خالص دولت را غیرقانونی اعلام کرد و وزرا به انجام تکالیف خود دستور دادند.

با افزایش شعله‌ها و بلندتر شدن آژیرها، آن روز می‌توانست – و باید – تغییر واقعی دریا را در رویکرد دولت به وضعیت اضطراری آب و هوا نشان دهد. طرح آن در حال شکست بود – و هر چه بیشتر به شکست ادامه می‌داد، بهای بیشتری که همه ما می‌پردازیم، بیشتر می‌شد.

اما چنین تغییر دریایی وجود نداشت. در واقع، با چراغ سبز برای یک معدن زغال سنگ جدید در کامبریا و در حال حاضر تایید برای Rosebank، دولت دو برابر شد.

بیایید این اقدام اخیر را همانگونه که هست صدا کنیم. تایید این میدان نفتی از نظر اخلاقی ناپسند است. این یک جنایت اقلیمی است که دولت باید در قبال آن پاسخگو باشد. سوزاندن نفت و گاز Rosebank باعث آلودگی بیشتر CO2 می شود از مجموع انتشار گازهای گلخانه ای 28 کشور کم درآمد، خانه بیش از 700 میلیون نفر است. انتشار عملیاتی این میدان به تنهایی از کل بودجه کربن بریتانیا که به تولید نفت و گاز اختصاص داده می شود، فراتر خواهد رفت.

دولت چگونه این جنایت اقلیمی را توجیه می کند؟ وزیران ادعا می کنند که این قبوض انرژی را کاهش می دهد و “امنیت انرژی” را برای مردم بریتانیا ایجاد می کند. هیچ چیز نمی تواند دور از واقعیت باشد: طبق گفته Equinor، شرکت سهامی خاص در بورس اسلو، 90 درصد از ذخایر رزبانک در نفت است اما “در بازار آزاد” فروخته می شود و محتمل ترین مقصد آن قاره اروپا است. بنابراین ثابت می‌کند که این حرکت کوچک‌ترین تفاوتی در قبض‌های انرژی بریتانیا ایجاد نمی‌کند. و هنگامی که اتکای بیش از حد به سوخت‌های فسیلی در واقع ما را از امنیت انرژی کمتری می‌اندازد، حبس کردن خود در نفت و گاز بیشتر به جای کاهش مشکل، مشکل را تشدید می‌کند.

این جنایت آب و هوایی چگونه تامین مالی خواهد شد؟ وزرا با اعطای مجوز این زمینه به Equinor، «سرمایه گذاری بخش خصوصی» را اعلام خواهند کرد. چیزی که آنها ممکن است به شما نگویند این است که خزانه داری به این غول سوخت فسیلی – که اخیراً رکورد سود جهانی 62 میلیارد پوندی در سال 2022 را اعلام کرد – یک معافیت مالیاتی مستقیماً از بودجه عمومی هدیه می دهد. ارزش گزارش شده 3.75 میلیارد پوند است. این هدایا نتیجه یک راه گریز فاحش در مالیات بادآورده است، به این معنی که به ازای هر 100 پوند، شرکت های سوخت فسیلی به نفت و گاز بیشتری که آب و هوا را ویران می کند، فرو می روند. آنها می توانند 91.25 پوند از خزانه داری مطالبه کنند.

جرمی هانت صدراعظم این کشور از یارانه های سبز جو بایدن انتقاد کرد. وقتی در تایمز نوشت راه حل بلندمدت یارانه نیست بلکه امنیت است. با این حال، او متوجه نشد که دولت خود با میل و میل خود را توزیع می کند به اندازه 10 میلیارد پوند در سال در معافیت های مالیاتی و یارانه برای اکتشاف و تحقیق سوخت های فسیلی. ریاکاری از جدول خارج شده است.

دولت همیشه این خط را طوطی وار دنبال می کند، همانطور که گراهام استوارت، وزیر آب و هوا، در پاسخ به سوال من در یک بحث پارلمانی در اوایل سال جاری، این کار را انجام داد.ما نمی توانیم سوخت های فسیلی را یک شبه خاموش کنیم“. این فرض غلط نمی تواند بین تولید سوخت فسیلی موجود و تولید سوخت فسیلی جدید تمایز قائل شود. هیچ پزشکی ادعا نمی کند که شما می توانید عادت سیگار کشیدن یک عمر را فوراً کنار بگذارید. اما اگر تصمیم بگیرید که می‌خواهید سیگار را ترک کنید، از افزایش مقدار خرید خود دست می‌کشید – مطمئناً عرضه 30 ساله دیگر را به‌طور عمده خریداری نمی‌کنید.

اجماع علیه صدور مجوزهای جدید سوخت فسیلی در سراسر جامعه جهانی و طیف سیاسی گسترده است. را آژانس بین المللی انرژی همین هفته گفته است که اگر بخواهیم در محدوده 1.5 درجه سانتیگراد باقی بمانیم، نباید توسعه جدیدی برای زغال سنگ، نفت یا گاز انجام شود. کمیته تغییرات آب و هوا گزارش پیشرفت 2023 در ژوئن به وضوح اعلام کرد که «توسعه تولید سوخت فسیلی با صفر خالص مطابقت ندارد» و اینکه نیاز به مقداری نفت و گاز در سال‌های آینده «به خودی خود توسعه میادین جدید دریای شمال را توجیه نمی‌کند». حتی نماینده حزب محافظه کار کریس اسکیدمور استدلال می‌کند: «به سادگی نمی‌توان با باز کردن میادین نفتی جدید به تعهدات صفر خالص خود دست یافت.» با این حال اپوزیسیون کارگر به اشتباه گفته است که این کار را خواهد کرد روی تصمیم بایستید.

دوران سوخت های فسیلی به پایان رسیده است. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و دیگران در حال حاضر شروع به استقبال از آینده ای قابل زندگی کرده اند، با مجموعه کاملی از فناوری های تجدیدپذیر فراوان و مقرون به صرفه که برای ارائه خانه های گرم و امنیت واقعی انرژی و ایجاد مشاغل طولانی مدت، ماهر و پایدار در حال توسعه هستند. صنایع سبز ما باید خیلی بیشتر و خیلی سریعتر برویم. اما این دولت امتناع می کند. در عوض واقعیت آب و هوا را انکار می کند و منافع اقتصادی کوتاه مدت خود را بر رفاه بلندمدت فرزندان و نوه های ما اولویت می دهد.

امروز روز قبر دیگری را در کتاب‌های تاریخ ما رقم خواهد زد، مگر اینکه اکنون اقدامی برای جلوگیری از وقوع آن انجام دهیم. برای نماینده خود بنویسید، از #StopRosebank در رسانه های اجتماعی حمایت کنید، در تظاهرات شرکت کنید – تمام تلاشتان را بکنید تا دولت و غول های نفتی همدست آن بدانند: Rosebank به نام ما اتفاق نخواهد افتاد.