نقد Orion and the Dark – شگفتی چارلی کافمن با انیمیشن کودکانه نتفلیکس | فیلم

آ جریان اصلی فیلم کودکان از چارلی کافمن فیلمنامه نویس، خالق جان مالکوویچ بودن و سینکدوچ، نیویورک؟ باید ارزش نگاه کردن را داشته باشد، اگر فقط به خاطر لذت بردن از این که بدانیم تا چه حد از روان رنجوری بزرگسالان او رخنه کرده است. شان چارماتز اولین کارگردانی بلند خود را انجام می‌دهد و عمدتاً روی فیلم‌های استوری‌بردی مانند باب اسفنجی و The Lego Movie 2 کار کرده است.

داستان درباره یک بچه ناراضی به نام اوریون (با صدای جیکوب ترمبلی) است که تقریباً از همه چیز می ترسد: دستش را در کلاس بالا بگذارد، مورد آزار و اذیت قرار بگیرد، باعث شود توالت پر از اجابت مزاج شود، با دختر صحبت کند. مخفیانه عاشق – و به خصوص تاریکی است. اما یک شب، خود تاریکی (با صدای پل والتر هاوزر) با ناراحتی وارد اتاق خوابش می شود: چهره ای وسیع و شنل پوش با صورت پوشیده شده در زیر کاپوت. The Dark اصرار دارد که اوریون را به یک پرواز شبانه جادویی در مناظر استایجین ببرد تا ثابت کند که آنقدرها هم بد نیست، و او را با پنج دوست شخصیتی از نوع انتزاعی پیکسار از جمله Insomnia (Nat Faxon) آشنا می کند که مسئول بیدار نگه داشتن مردم هستند. با افکار کوچک موذیانه، و صداهای غیرقابل توضیح (گلدا روشوول) که همین کار را با کوبیدن و کوبیدن ناگهانی انجام می دهد. از سوی دیگر، ساکت (آپارنا نانچرلا)، رویاهای شیرین (آنجلا باست) و اسلیپ (ناتاشیا دمتریو) متعهد هستند که به شما در خوابیدن کمک کنند.

این یک داستان کوچک شیرین است که مدیون شرکت هیولاها و کل پیکسار است، اما از قابل پیش‌بینی بودن با وام‌گیری‌های دیگر (بازگشت به آینده، آغاز)، و همچنین سطوح مختلف داستان‌سرایی فراداستانی آن نجات یافته است. پس قلب کافمن واقعا در این است؟ گاهی تصور می‌کردم زمزمه‌های غم‌انگیزش را می‌شنوم که این روزها برای گرفتن فیش حقوقی باید چه کار کند. خوب… شاید او از آنچه ما فکر می کردیم، مهربانتر است.