از چهره های سنگی تا کتسبایا کامل: چه چیزی برای پلیس جشن قابل قبول است؟ | فوتبال
مندر جوانی وحشی – عاری از مواد مخدر و سازگار با آخرالزمان – یک بازی مشروب خوری به نام «انگشت در» بازی می کردم. گروهی از ما هرکدام یک انگشت اشاره را روی یک لیوان خالی قرار می‌دادیم و به نوبت آن را می‌گرفتیم تا حدس بزنیم چند نفر باقی می‌مانند و شرکت‌کنندگان تصمیم می‌گرفتند انگشت خود را در جای خود بگذارند یا آن را از لیوان خارج کنند. «فکر می‌کنم… پنج نفر» – نشانه‌ای از شمارش دیوانه‌وار و موفقیت یا شکست.
اگر درست بود از بازی خارج شده بودید و کمی از پینت خود را در لیوان ریختید – آخرین نفری که باقی مانده بود باید معجون را جلوی آنها مینوشید. اما نکته اصلی این بود که شما اجازه نداشتید جشن بگیرید تا زمانی که هر بازیکن موفق قبلی را به ترتیب زمانی که از بازی بیرون می‌روند، امتیاز نداده باشید. بدون لبخند، حتی کوچکترین بلند کردن گوشه‌ای از دهانت. اگر چشمان شما حتی آنقدر از خوشحالی برق می زد – همین بود. بازگشت به داخل.
برخی از بازیکنان تاکتیک های افراطی را اتخاذ می کنند، یان چشمانش را به اندازه جغد باز می کند و گونه هایش را مانند قورباغه بیرون می زند. دیگران – فریزر – فقط این توانایی را داشتند که تا زمانی که لازم است بی‌حرکت بمانند. برخی – جف – قبل از شروع شکست خورده بودند. بقیه، چه در داخل و چه بیرون، به عنوان بی رحم ترین پلیس جشن عمل می کردیم.
در حالی که شما از نحوه گذراندن بیشتر 20 سالگی ام ناامید هستید و من می پذیرم که زندگی نامه ام تا چه حد ممکن است پیش پا افتاده باشد، این نکته ای وجود دارد. شادی محض و آسودگی ناشی از عدم نوشیدن آب در پایان به این معنی بود که جشن نگرفتن عملاً غیرممکن بود. وقتی می خواهید لبخند بزنید – لبخند نزدن خیلی سخت است.
به محض اینکه میکل آرتتا خط اصلی را برای جشن سومین بازی لئاندرو تروسارد مقابل لیورپول در روز یکشنبه بمباران کرد، می دانستید که این گفتگو دوباره تکرار خواهد شد. آیا مارتین اودگارد از فیلم‌بردار آرسنال عکس می‌گرفت «در حال جشن گرفتن مثل قهرمانی در لیگ» یا فقط یک مرد با روحیه خوب بود که کاری را انجام می‌داد، زیرا کاری برای انجام دادن بود؟
جیمی کاراگر گفت: «فقط از تونل پایین بیایید. شما یک بازی را بردید، سه امتیاز. آنها فوق العاده بوده اند، آنها به رقابت قهرمانی بازگشته اند … از تونل پایین بیایید.” شما نظر او را در نظر بگیرید – همه اینها ممکن است زمانی که منچسترسیتی به ناچار قهرمان لیگ می شود، آرسنال را گاز بگیرد. اما فقط در صورتی گاز می گیرد که به گاز گرفتن آن اهمیت دهید.
بعید است که آرسنال قهرمان لیگ برتر شود، اما این احتمالاً بیشتر به خوب بودن کوین دی بروین در فوتبال مربوط می شود تا عکاسی آماتور اودگارد در یک بعد از ظهر یکشنبه در ماه فوریه.
چه چیزی قابل قبول است؟ مارکو تاردلی که ایتالیا را 2-0 در فینال جام جهانی به برتری رساند، زمین عالی است، در حالی که زانو زدن آنتونی پس از برتری دادن به منچستریونایتد در نیوپورت کانتی ممکن است کمی بیش از حد باشد. حتما تنوع میخواهیم اگر هر گل منجر به این می شد که مهاجم وسط نقش هالیبوت را بازی کند اجرای مجدد ماهیگیری با طراحی رقص، خسته کننده می شود. اگر همه به Temuri Ketsbaia کامل بروند، ممکن است ارزش شوک خود را کمی از دست بدهد.
شما تعجب می کنید که آیا آرسنال باید برد خانگی بعدی خود را – شاید مقابل نیوکاسل تا چند هفته دیگر – و به معنای واقعی کلمه جشن بگیرد که گویی لیگ را برده است تا فقط جلوی مردم را بگیرد که انگار دارند در بقیه لیگ قهرمان شده اند. زمان. شامپاین، بنرهای از پیش چاپ شده با مضمون «قهرمانان»، حمل بچه‌هایشان در اطراف زمین با پیراهن‌هایی «بابا»، جامی را روی صحنه مقوایی با مقداری آتش بازی بلند می‌کنند، رژه اتوبوس در روباز روز بعد.
به همان اندازه قابل تحسین خواهد بود که از جشن گرفتن هر چیزی تا زمانی که آنها جامی را کسب نکنند، خودداری کنند. فقط با چهره سنگی، گل به گل، بازی به بازی، فصل به فصل و در نهایت در دنیایی از نوارها منفجر شوید.
پس از ارتقاء خبرنامه
هیچ کدام از ما عینی نیستیم. بخش منطقی و عاشق فوتبال من ترجیح می‌دهم کسی که سیتی نبود، قهرمان لیگ شود، فقط برای اینکه آن را متفاوت و جالب کنم – آرسنال یا لیورپول. اما به عنوان کسی که هنوز در مرحله توهم ساختن 15 پیروزی برای اسپرز و کسب اولین عنوان در نسل‌ها است، از تماشای جشن آرسنال لذت نمی‌برم. تعصب ناخودآگاه من وقتی آرتتا شروع به پریدن می کند، یا وقتی که یک تکه استیک طلایی گران قیمت را از تیغه Salt Bae برای این موضوع می گیرد، خیس می شود.
اما اینطور نیست که پپ گواردیولا یا یورگن کلوپ سنجیده باقی بمانند. آیا داشتن مدال‌ها دلیلی بر این است که تغییرات دیوانه‌کننده آنها روی پمپ مشت تأثیر مطلوبی دارد؟ آیا آرتتا باید تا زمانی که عنوانی برای دستیابی به آن نداشته باشد، از آزمایش پارچه شلوار خوش فرم خود دست بکشد؟
بیشتر این موارد به طور کامل در رسانه های اجتماعی پخش می شود – که به این معنی نیست که واقعی نیست. اما بسیاری از آن ها مورد توجه بسیاری قرار نخواهد گرفت. هر زمان که درباره یک پایگاه هواداران بحث می کنیم، خیلی آسان است که آنها را به عنوان یک توده یکپارچه با نظرات و احساسات یکسان در مورد همه چیز مربوط به باشگاهشان کلیشه کنیم – اما این مضحک است. برای برخی، فریاد زدن در شبکه های اجتماعی دلیل اصلی برای دنبال کردن فوتبال است. دیگران حتی لاگین نخواهند داشت. برخی هر پیروزی را با رها کردن دیوانه‌وار جشن می‌گیرند، در حالی که فرد کناری با هر اشاره‌ای به موفقیت از خرافات وحشت می‌کند تا زمانی که یک جایزه سال‌ها در کابینه حبس شود.
شما می توانید یک مقیاس کشویی برای جشن های قابل قبول، بسته به بازیکن، مدیر، بازی، امتیاز، لحظه، سهام (نه استیک ها، Mikel) بسازید. احتمالاً یک خط وجود دارد: کیونینگ در چهره ون نیستلروی به ذهن متبادر می شود.
در مورد واکنش – حقیقت واقعی این است که وقتی تیم‌هایی که نمی‌خواهید برنده شوند گل بزنند، آزاردهنده است. وقتی تیم هایی که نمی خواهید پیروز شوند، با زدن آن گل جشن بگیرند، آزاردهنده است. خیلی از فوتبال آزاردهنده است. پس وقتی اینطور نیست، وقتی فرصت خوشحالی در مورد آن را پیدا کردید، به هر طریقی که دوست دارید انجامش دهید و این واقعیت را بپذیرید که برخی از مردم آزرده خاطر خواهند شد. این به شما بستگی دارد که آیا می خواهید در مورد آزرده شدن آنها اذیت شوید. و این به آنها بستگی دارد که آیا آنها می خواهند از اینکه شما در مورد عصبانی شدن آنها اذیت می شوید یا خیر. میتونستم ادامه بدم
