صحبت از “بمب مالیاتی” حزب کارگر را فراموش کنید. این سیاست محافظه‌کاران است که به یک چشم مراقب نیاز دارد | ریچارد پارتینگتون
تیخطوط مبارزات انتخاباتی در حال روشن شدن است. آیا محافظه کاران سزاوار پنج سال دیگر تلاش برای بهبود وضعیت بریتانیا هستند، علیرغم شکست مفتضحانه 14 گذشته؟ آیا می توان به کارگر تحت رهبری کیر استارمر اعتماد کرد که عملکرد بهتری داشته باشد؟
در آغاز یک سال بحرانی دیگر در سیاست بریتانیا، ریشی سوناک امیدوار است که سوال دوم در میان رای دهندگان طنین انداز شود، زیرا ماشین انتخاباتی محافظه‌کاران به سرعت بالا می‌رود تا “Slippery Starmer” را به عنوان یک رهبر غیرقابل اعتماد و دارای مالیات و هزینه‌های بالا حزب کارگر معرفی کند. بریتانیا را ورشکست خواهد کرد
یک ترفند آشناست. از زمان شکست حزب کارگر در سال 1992 از جان میجر، محافظه‌کاران نسخه‌هایی از خط حمله «بمب مالیاتی» خود را بازیافت کرده‌اند و اغلب به کمک بحران مالی سال 2008، کارساز بوده است. با این حال، این بار صحبت از مهمات منفجر نشده کارگری کمرنگ شده است.
با وجود کاهش سریع بیمه ملی در آخر هفته، اکثر رأی دهندگان می دانند که هزینه زندگی آسان تر نمی شود. 14 سال حاکمیت محافظه‌کاران، اقتصاد را به یک ویرانی در حال دود کردن رها کرده است، در حالی که تصادف اتومبیل نخست وزیری لیز تراس تنها نوک کوه یخ است.
پیش از انتخابات، حزب کارگر در مورد نحوه تامین بودجه 28 میلیارد پوندی خود برای سرمایه گذاری در صنعت سبز مورد انتقاد قرار گرفته است. اما پشتیبانان محافظه کار برای میلیاردها پوند کاهش مالیات با مزایای اقتصادی بسیار مشکوک تر فشار می آورند. صدراعظم سابق تراس فاقد تواضع بود کواسی کوارتنگ خواستار “کاهش جسورانه مالیات” استدر میان یک جنگ مناقصه محافظه‌کاران برای تصمیم‌گیری درباره بزرگ‌ترین باج انتخاباتی.
با وجود تمام تمرکز بر مالیات و هزینه‌های دولت کارگری آینده، یادآوری مسیری که محافظه‌کاران ترسیم کرده‌اند را نباید فراموش کرد: طرح محافظه‌کاران، که توسط مؤسسه مطالعات مالی با عنوان «غیرقابل قبول» شناخته می‌شود، بر مفروضات فانتزی متکی است. برای رعایت قوانین مالی که مستلزم کاهش بدهی به عنوان سهمی از اقتصاد در مدت پنج سال است.
در بیانیه پاییز، جرمی هانت نتوانست به چندین فشار عمده بر امور مالی عمومی رسیدگی کند، در حالی که میلیاردها پوند مالیات محافظه‌کاران و وعده‌های خرج کردن آن را از سوابق رسمی سیاست دولت خارج کرد.
در صدر فهرست کاهش 20 میلیارد پوندی مخارج عمومی است که برای پس از انتخابات عمومی در نظر گرفته شده است، که نشان دهنده انگیزه ریاضتی سخت تر از دستور کار جرج آزبورن است. تعداد کمی از اقتصاددانان فکر می کنند که وقتی بیمارستان ها، مدارس و بخش عمومی گسترده تر به زانو در می آیند، این عاقلانه است.
بعدی عوارض سوخت است که از پایان ماه مارس به میزان 8 درصد در هر لیتر افزایش می یابد و هزینه ای در حدود 6 میلیارد پوند در سال برای رانندگان خواهد داشت. که از سال 2011 منجمد شده است، و قبل از انتخابات، هیچ شانسی وجود ندارد که این اتفاق بیفتد: هانت به همین اندازه اشاره کرده است. اما این جهش در پیش‌بینی‌های رسمی فرض می‌شود و تقریباً نیمی از 13 میلیارد پوند صدراعظم را در برابر قوانین مالی او فراهم می‌کند.
جای دیگر سوناک دارد وعده افزایش هزینه های دفاعی را داده است از 2 درصد تولید ناخالص داخلی به 2.5 درصد در بلندمدت، بدون اینکه بگوییم این اعداد چگونه جمع می شوند. انجام این کار تا اواخر دهه 2020 بیش از 16 میلیارد پوند در سال هزینه خواهد داشت. آیا می‌توان این مانیفست محافظه‌کاران را بدون یک ردیف مطلق حذف کرد؟ روی آن شرط بندی نکنید.
همین امر در مورد کاهش «موقت» کمک‌های خارجی از 0.7 درصد تولید ناخالص داخلی به 0.5 درصد صدق می‌کند. یک حرکت سوناک در طول همه‌گیری کووید، محافظه‌کاران را تهدید کرد. هانت به عنوان پشتیبان، در این مورد به دولت رای منفی داد. در حال حاضر، به عنوان صدراعظم، او می گوید که هزینه 6 میلیارد پوندی بازگرداندن این سیاست است ظرف پنج سال اتفاق نخواهد افتاد. اما این سیاست محافظه‌کاران باقی می‌ماند که وانمود کنند روزی فرا خواهد رسید.
قرار دادن کاهش‌های مالیاتی گسترده‌تر به محور کارزار انتخاباتی‌اش تقریباً به معنای ایستادن سوناک بر سکوی کاهش عمیق‌تر مخارج عمومی نسبت به آنچه قبلاً برنامه‌ریزی شده بود، خواهد بود، مگر اینکه سطح بدهی‌ها بیش از این افزایش یابد. این واقعیتی است که سوناک در محافل جناح راست به طور فزاینده ای با آن راحت است. اما تاکنون او با سؤالات بسیار کمی در مورد واقعیت برنامه های خود مواجه شده است.
پس از ارتقاء خبرنامه
همانند تراس و کوارتنگ قبل از او، سوناک می‌تواند استدلال کند که کاهش مالیات به رشد اقتصاد کمک می‌کند و در آینده درآمد بیشتری به همراه خواهد داشت. در حالی که برخی از اقدامات هدفمند ممکن است در کوتاه‌مدت کمک کند، اما واضح است که این هدف اصلی او نیست: کسب آرا معیار است، نه پیشرفت اقتصادی.
در همین حال، خطر این است که هر گونه منافع کوتاه‌مدت از کاهش مالیات‌ها با آسیب‌های پایدار ناشی از هک کردن بیشتر دولت جبران شود. واضح است که لیست های انتظار NHS بی سابقه، مدارس در حال فروپاشی، فقر و بیماری های ناخوشایند پتانسیل اقتصادی بریتانیا را مهار می کند. و همانطور که تعداد فزاینده‌ای از اقتصاددانان موافق هستند، افزایش سرمایه‌گذاری عمومی می‌تواند به “ازدحام” بخش خصوصی به عنوان مسیری قدرتمندتر برای رفاه کمک کند.
مالیات می‌تواند مانعی برای رشد باشد، اما بزرگ‌ترین مشکلی که اقتصاد بریتانیا با آن مواجه است کمبود سرمایه‌گذاری آن است – پیامد ریاضت اقتصادی و سطوح پایین سرمایه‌گذاری کسب‌وکارها پس از برگزیت و سال‌ها تلنگر و روان‌درام محافظه‌کاران در وست مینستر.
سرمایه‌گذاری توسط اقتصاددانان برای حمایت از رشد بهره‌وری حیاتی است که برای خزانه‌داری سود بزرگی خواهد داشت. با این حال، شکست هزینه های جدی را به همراه خواهد داشت.
بر اساس گزارش دفتر مسئولیت بودجه، بازگشت رشد بهره‌وری به سطح قبل از سال 2008، استقراض دولت را به میزان 46 میلیارد پوند در سال در سال‌های 2028-29 کاهش می‌دهد، در حالی که کاهش رشد به سطوح مشاهده شده در 15 سال گذشته، آن را حدوداً افزایش می‌دهد. 40 میلیارد پوند
سرمایه‌گذاری از آن دست که توسط کارگر ترویج می‌شود، طرح اقتصادی رادیکال و خطرناکی نیست که ترسیم شده است. ارائه رشوه به رای‌دهندگان در صورت‌حساب‌های مالیاتی‌شان در حالی که در مورد عواقب آن ناصادقانه رفتار می‌کنند، باید کار سخت‌تری داشته باشد.
