هیرومی، قانون شکن جاز: “پیانو هواپیمایی است که می تواند مرا به هر جایی ببرد” | جاز

تیدر اینجا تعداد زیادی از نوازندگان جاز مانند هیرومی اوهارا، پیانیست ژاپنی وجود ندارد. با موهایی که هنرمندانه تقریباً یک پا بالای سرش جمع شده است، این زن 44 ساله به حملات عضلانی می پردازد که همه چیز را از بیباپ سریع گرفته تا آکوردهای قدرت کلاسیک و یادبود معاصر و گشت و گذارهای پرجنب و جوش بر روی سینت انجام می دهد: صدایی حداکثر که جمعیت را به پا می اندازد و به جای تشویق های محترمانه معمول کلاب جاز، فریاد می زنند.

«مخاطبان من بسیار گسترده هستند. به یاد دارم اخیراً یک برنامه در ایتالیا برگزار شد که در آن یک زن مسن با لباس مروارید در ردیف اول حضور داشت و در کنار او مردی با تی شرت Iron Maiden بود.» او با خنده می گوید. در ادامه یک بچه هفت ساله بود که می توانم بگویم پیانو یاد می گرفت.

تماس تصویری از اتاق خاکستری هتل در استنفورد، کالیفرنیا، جایی که قرار است عصر قبل از شروع یک تور جهانی بنوازد – او اواخر این ماه به جشنواره جاز لندن می‌رسد – هیرومی به آرامی صحبت می‌کند (برخلاف موسیقی او)، توضیح می‌دهد. چگونه حضور مهیب او در صحنه از یک ضرورت افسرده متولد شد.

او می‌گوید: «در سال 1999 برای تحصیل به ایالات متحده نقل مکان کردم و این اولین باری بود که متوجه شدم برخی از مردم ممکن است فکر کنند آسیایی‌ها همه شبیه هم هستند. به یاد دارم که کنسرتی اجرا کردم و پس از آن مردی پیش دوست آسیایی ام آمد و از او برای اجرا تعریف کرد. هیچ شباهتی به هم نداشتیم اما خیلی اتفاق افتاد. به این نتیجه رسیدم که به نگاهی نیاز دارم که مردم بگویند هیرومی است.»

هیرومی اکنون با گذشت 20 سال از اولین آلبوم بعدی خود به نام «ذهن دیگر» که توسط مربی او احمد جمال تهیه شده بود، چیزی بیش از یک نگاه ساده برای متمایز کردن خود از همتایانش ایجاد کرده است. او در سال 2011 جایزه گرمی را برای همکاری با نوازنده بیس استنلی کلارک دریافت کرد و 12 آلبوم منتشر کرده است که شامل آهنگ‌های پیچیده سه‌گانه، جاز مجلسی و یک موسیقی برای انیمه غول آبی 2023 است. او حتی در سن 18 سالگی به عنوان یک نویسنده جینگل شهرت کوتاهی داشت و برای تبلیغات نیسان با بازی مستر بین آهنگسازی می کرد.

هیرومی به‌عنوان یکی از معدود رهبران زن در ژانری که به شدت مرد است، می‌گوید که از براندازی انتظارات لذت برده است. او می‌گوید: «به یاد می‌آورم که در سال 2003، زمانی که 24 ساله بودم، جشنواره جاز تورنتو را اجرا کردم و وقتی روی صحنه آمدم، می‌توانستم احساس کنم که مردم گیج شده‌اند، زیرا من برای استانداردهای آمریکایی بسیار کوتاهم و جوان به نظر می‌رسیدم. «مردم فکر می کردند، این دختر کوچک روی صحنه چه می کند؟ و من واقعاً می توانستم آن را احساس کنم. اما به محض اینکه نت اول را زدم هیچ کدام اهمیتی نداشت. مردم آن را دوست داشتند و من همیشه چالش تغییر نظر آنها را دوست داشتم.

آخرین رکورد او، Sonicwonderland، یک بار دیگر انتظارات را بر هم زد. هیرومی در تضاد کامل با پیانو آکوستیک و کوارتت زهی سوئیت Silver Lining 2021، کلیدهای فانک را با صدای بلند می نوازد و صداهای مصنوعی را با صدای جیر جیر می نوازد که توسط گروهی جدید و جوان بداهه نوازان پشتیبانی می شود. Sonicwonderland بیش از 9 تراک خود، که شامل ترکیبات و باس بیس تیتراژ تا دیوانه وار جاز لاتین Up است، شاید نزدیکترین چیز به پرشور هیرومی روی صحنه باشد.

او آن را درست پس از محدودیت های همه گیری نوشت، “و من فقط آزادی زیادی را احساس کردم.” من با کیبورد بازی می‌کردم و تمام کارهایی را که نمی‌توانی با پیانوی آکوستیک انجام دهی انجام می‌دادم، زیرا می‌خواستم تمام جنبه‌های خودم را بیان کنم. به نظر می‌رسید که افراد دیگر نیز همین کار را می‌کردند – تماشاگران آزاد بودند که در نمایش‌ها دیوانه شوند و من می‌خواستم به این احساس ادامه دهم.»

عشق به انرژی غیرقابل پیش‌بینی مخاطب خیلی زود شروع شد. هیرومی با گذراندن دوره های پیانو از چهار نفر، به زودی با جاز آشنا شد و در سن 12 سالگی برای اجرای اولین نمایش خود در خارج از کشور به تایوان سفر کرد. این به من تمایل داشت که در سراسر جهان اجرا کنم، زیرا متوجه شدم که موسیقی مرزی ندارد. می‌توانم با افرادی که با آنها زبان مشترکی ندارم ارتباط برقرار کنم.» او می‌گوید: «پیانو مانند هواپیما بود، می‌توانست مرا به هر جایی برساند.»

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید

پس از ارتقاء خبرنامه

در واقع، او در 14 سالگی به نواختن در سازمان ملل و فیلارمونیک چک ادامه داد، و در 17 سالگی یک برخورد تصادفی با چیک کوریا، پیانیست و همکار مایلز دیویس، منجر به دعوت برای نواختن در نمایش او در توکیو شد. یک دهه بعد، این زوج یک آلبوم زنده به نام Duet منتشر کردند. او با لبخند می گوید: «آن لحظه رویای من بود. وقتی او گفت که ما یک رکورد می‌سازیم، یادم می‌آید که در رختکنش را بست و 200 متر را فقط با جیغ دوید.

هیرومی با انعکاس تأثیرات از کوریا گرفته تا فرانک زاپا و فیوژن فانک، مصمم است مسیر خودش را دنبال کند. او می‌گوید: «من فقط می‌خواهم به کاوش و آزمایش چیزهای جدید ادامه دهم. همانطور که احمد جمال گفت، “بهترین آلبوم یا اجرای من آلبوم بعدی من خواهد بود.”